Year: 2021

Имсол Рўзи Конститутсия ба 30-юмин солгарди Истиқлолияти давлатӣ, ки мардуми сарбаланди кишвар онро ҳамчун ҷашни муқаддаси таърихӣ бо дастовардҳои арзанда ва бо шукўҳу шаҳомати хоса истиқбол намуданд, рост омад. Агар моддаи якуми конститутсияро, ки «Тоҷикистон давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона мебошад» ба риштаи таҳлил кашем, он дўстӣ, сулҳ ва

Халқи тоҷик пас аз расидан ба ифтихори миллӣ баробари сулҳу ваҳдат гардидан соҳиби Конститутсияи олӣ шуд. Барои асосҳои давлати навро дар самти баланди ҳуқуқӣ муқаррар кардан Конститутсияи нав зарур буд. Бо ин сабаб ҳанўз аз солҳои 1990 кор аз болои тайёр кардани лоиҳаи Конститутсияи нав оғоз ёфта, он бо қабули Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон соли 1994 […]

21 октябр Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо мақсади ифтитоҳи як қатор иншооти иҷтимоӣ, саноатӣ ва мулоқот бо сокинон ба ноҳияи Темурмалики вилояти Хатлон ташриф оварданд. Роҳбарият ва мардуми меҳмоннавози ноҳия Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро бо самимияти хоса истиқбол гирифтанд. Пешвои

Истиқлолият маҳсули тафаккури озодихоҳонаи миллат буда, нафақат ба давлату миллат соҳибихтиёрӣ медиҳад, инчунин ҷомеаро аз назари иҷтимоӣ – сиёсӣ такомул медиҳад. Ҳақиқати суханонро метавон дар мӯҳлати сисолаи тайшудаи мустақилияти Ҷумҳурии Тоҷикистон мушоҳида намуд. Солҳои ҷанги шаҳрвандӣ хатаре дошт барои истиқлолияти навоғози миллати тоҷик. Аммо бахти мардуми мо баландӣ

Ваҳдат — сарчашмаи саодат Эмомалӣ Раҳмон            Бо арзи сипос, эҳтироми самимӣ ва як ҷаҳон таманниёт аз номи Роҳбарият ва кулли кормандони суди шаҳри Хуҷанд ҳамаи шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистонро ба муносибати «24-умин солгарди Рўзи Ваҳдати миллӣ» —  ягонагиву якдилии мардуми шарафманди Ватани маҳбубамон сидқан табрик ва муборакбод менамоям. Тантанаҳои

Давлатҳои муосири ҷаҳон дорои нишон, парчам ва суруди миллӣ мебошанд. Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон нишон аз таърихи куҳани парчамсозиву парчамдории тоҷикон буда, исботи он аст, ки гузаштагони мо аз қавмҳои ориёнию Куруши Кабир ва Коваи бузург соҳиби парчам буданд ва он ифодакунандаи истиқлолият, нишонаи қудрату тавонои давлат ба ҳисоб мерафт. Дар тӯли ҳазорсолаҳо